زهی مراتب خوابی ...

این روزها همه چیز بر پایه ی تلاطم و ناپایداریه ... 

جالب اینجاست که من توی این تلاطم حس بهتری دارم ... 

همونطور که طوفان برام آرامبخش تره و مرکزیت وجودم در لحظات طوفانی به آرامش نزدیک تر میشه ... 

چون هرگز چیزی رو پایدار ندیدم و هر شرایط پایداری چون توقع جاودانگی رو در من بیدار می کنه و از طرفی میدونم که هیچ چیز در این جهان جاودانه نیست، حال منو به جای بهتر شدن به سمت خرابی می بره. 

شرایط ناپایدار، سقف آرزوها رو کوتاهتر اما نزدیکتر میکنه ... به همین دلیل شادیهای زندگی گرچه کوچکتر میشن اما در مجموع قابل دستیابی ترند و ای بسا شادیهای کوچکی که به هیچ می گرفتیمشون و حالا برامون حکم خوشبختی رو پیدا کردند ... خوشبختیهای لحظه ای اما هر لحظه و نزدیک ... 

_____________________________________________________________________

تنگ در آغوشم بگیر ... 

ترس در آغوش تو بی معناست ... 

همچون مه صبحگاهی

در آینه ی چشمانِ خورشید ...

#لاله_برومندي