از خویش می گریزم، می گریزم در این دیار، باران ....

خیلی اتفاقی برخورد کردم به کتابهای آدام فیلیپس، روانکاو و جستارنویس انگلیسی ... ازش کتابهای monogamy ( تک همسری) و missing out ( حسرت) پیشنهاد شده بود ... اولی رو خوندم البته که ترجمه ش از شدت فاخر بودن مزخرف شده بود ... ولی خوب، اونچه که باید برسونه رو رسونده بود ...

برام جالب بود که در دنیای اطراف چقدر پاسخهای تراز و قشنگی برای بعضی سوالا وجود داره ... پاسخهای کاملا دلخواهی که از فرط دلخواه بودن ،آدمو به امنیت می رسونه ...

خلاصه که ممنونم آقای آدام ... لازم بود با یکی از مگوهای ذهنم حرف بزنم ... شما خیلی از اون حرفها رو زدید ...

__________________________________________________________________________________________

دندونپزشکم از ایران رفته ... در به در دنبال یه دندونپزشک مناسب و هم ترازشم ... الآن دو ساله هر بار دارم یکی رو امتحان می کنم ...

چند وقت پیش یه دکتر جدید پیشنهاد شد، رفتم، وقت داد، وقتی رفتم پای کار دیدم به اسم اون دکتره، یکی دیگه ست که من گفته بودم نمی خوام، چون اوضاع دندونم اوکی نبود، دیگه وادادم و نشستم پای کار ... به دکتر میگم اگه دندونم سر عصب نیست بیحسی نزن، میگه میزنم ولی ضعیفشو می زنم ... موقع پر کردن بدون پرسیدن نظر و خواسته ی من ست آمالگام میزنه ... از ابتدای کار هم شروع می کنه به سوال کردن که مثلا خیلی توجه داره به من و شرایطم ... و البته که با دهن سه متر و نیم باز، انتظار جواب هم داره ... کارشم هم که تموم میشه تهش فقط میگه یه شب جویدنی نخور و مثل کشِ تنبون در میره ... خلاصه که من موندم و یه صورت بادکرده و یه دندون که ایرادهاش رفع نشده و من که مرددم دوباره برم برای رفع اشکالش ... خلاصه که از شدت مشتری مداری شون مشعوفم ...

_________________________________________________________________________________________

نه اینکه خوشحال باشم، و نه اینکه آروم باشم ... بیشتر احساس سرّ بودن و گیجی می کنم که نتیجه ش این شده که فعلا مکانیزم اگرسیو ذهنم به شکل مشهودی مختل بشه ...

فعلا در حال تحلیلِ این گیج و منگی ام ...

بهترین توصیف حال الآنم اینه که حس می کنم تمام وجودم، ذهنم، جسم و روانم داره شخم می خوره ... شاید برای بذرهای تازه ... شاید برای ایده های نو یا راهها و قصه های جدید ...

__________________________________________________________________________________________

این ترند #صادق_بوقی خیلی حسّ خوبی برام داره ... هرچند که همیشه در کنار اختلاس های بزرگ و فسادهای مالی و اجتماعی فجیع و وقیحانه ی غارتگرانِ این مملکت، یه همچین جریانهای انحرافی ای هم میاد که سوپاپِ اطمینان و مرکز توجه این ملت بشه تا شاید انفجار، هنوز و همآره به تاخیر بیافته ... با اینحال از غمِ در اوج، به شادی رسیده، هرچند دلگیر و پر از بغضم اما این شادیِ - عمدتاً قبلِ فنا - حس عجیبِ درخشانی برام داره ... حسِّ خوبِ پاکباختگی با لبخند ... شادیِ رقص در آغوشِ مرگ ... لبخندِ روی دار ... گلگونه ی خونِ حلاج روی صورت به وقتِ تسلیمِ جان ... پوچیِ دستِ اونی که فکر می کنه بازی رو برده حینِ آرامش و بی خیالیِ بازنده ...

__________________________________________________________________________________________

دلم رفیقی میخواد که پایه ی تتمه ی دیوانگی های وجودِ من باشه ... دوست دارم انتهای جامِ دیوانگی م رو مزه مزه سر بکشم ... آروم اما با قدرت و شهامت و بی دغدغه ... بی دغدغه ی هیچ چیز ...

این چند صباح باقیمانده از این جنونِ خوشرنگ رو دوست دارم زیباتر پیش ببرم ... حتی اگر تنها ... اما بهرحال خیلی چیزها با رفیقِ موافق خوش تر برگزار میشه ...

__________________________________________________________________________________________

بذار بگم رفیق

یه نکته ای رو دقیق

توو کارِ زندگی

نشو اینقدر عمیق

وقتی آخرش

همه خاکیم و باد

یه جوری میگذره

حالا کم یا زیاد ...

#خیام

#بابک_افرا