هنوز توو این سینه ی خسته / یه قلب هجده ساله دارم ...

دنیا چرخ می خوره و چرخ می خوره و در نهایت یه چیزایی رو می بره و بی هوا و عاشقانه به دست کسانی میرسونه که شاید دیگه همه ی درهای دنیا رو به روی خودشون بسته می بینند ... 

اینجور هدیه های بی هوا، چیزی شبیه یه جرعه آبه برای یه وجود عطش زده ... 

حال دل هر آدمی خوب میشه وقتی میدونه هنوز توی این دنیا از عشق زلال هستی نصیبی داره ... که هنوز اونقدر بی پناه و بی صاحب نیست که توی تلاطم ها تنها و بی کمک رها بشه ...

و برای کسی که واسطه ی رسوندن اون کمکه، چه شادی ای بالاتر از این که افتخار رسوندن اون هدیه و سهیم شدن در شادی اون آدما به اون داده شده ... 

_________________________________________________________

اگر روزی آدما رو به یه ساز تشبیه کنند، واقعیتِ من گمونم چیزی شبیه ساکسیفون باشه  ... 

سازی که قابلیت چرخ زدن توأمان بین هزاران هزار احساس رو داره ... در آن واحد میتونه اوجِ فرهیختگی، مدرنیته، زیبایی، عاشقی، غم، شادی، لودگی، مسخرگی و بیعاری و ...  همه ی اینها با هم باشه ... و شبیه تر از هر چیزش به من همینه که در اوج جدیت میتونه یهو کاملا ریتم عوض کنه و همه چیز رو یه شوخی طنزآلود ببینه و بعد دوباره بره تا عمق تار و پود ماجراها رو چنگ بزنه و خاطرات رو از اعماق قصه ها بالا بیاره و بینابین طنز ماجراها، اشک رو مهمون چشمها کنه ... و تو آخر نمی فهمی که کدوم اینا واقعیت وجود ساکسیفون بود ... 

تو با منی هنوز، مثل یه خاطره

که تنها بعدِ مرگ، از خاطرم میره ... 

_________________________________________________________

می گفت " از نشونه های مدرن بودن و تعلق به شهرهای بزرگ اینه که تو آپشنهای گسترده تری داری ... مثلا راحت می تونی بین آدمای مختلف، چرخ بزنی و با رفتن هر کسی از زندگیت، راحت تر میتونی با کس دیگه ای جایگزینش کنی ... "

با اینحال از دیدگاه من این خیلی برمیگرده به جهان بینی و خواسته های هر آدمی ... که تجارب رو چطور می پسنده: گسترده در سطح یا در عمق ... 

یه آدم با تعدد گزینه هم میتونه خوش باشه و زندگی براش در سطح، خیلی هم خوش خوشان جلو بره اما با اون شیوه هرگز نمیتونه به عمق یک عاشقانه دست پیدا کنه ... چون عشق، با همه ی زیر و بم و غم و شادی ش در عمق بطور زلال و وسیع جریان داره ...

چشم بستن روی وسعت گزینه ها و متمرکز شدن روی یه نقطه ی مشخص یا یه فرد خاص، شاید باعث بشه گزینه ها و تجارب آدم در سطح، گسترده نباشه، اما همه چیز عمق می گیره و تجارب آدم در جهت عمق گسترده میشه ... 

این دیگه بستگی داره که آدم بخواد توی زندگی در چه جهتی حرکت کنه ... 

_________________________________________________________

اسپریت، اگه حال و هوای منو حس می کنی: هرگز لحظات خوب و بی نظیرِ با تو بودن رو فراموش نکردم ... خیلی دلم برات تنگ شده رفیقِ تمام قد من ... 

_________________________________________________________

وقتِ سقوطِ من، چتر نجات باش

حافظ شدم بیا شاخه نبات باش

برگرد و توی برف، آغوشمو بپوش

حرفاتو مثل موت، نندازی پشتِ گوش

#ابی

#قلب_قاپ