تاریخ قضاوت خواهد کرد ...

گاهی عمر ما به دیدن خیلی چیزها قد نمیده ... 

اما تاریخ مجموعه ی زندگی های همه ی ماهاست ... که نقطه اثرش، ممکنه نسلها و قرنها بعد از ما اعمال بشه ... وقتی که دیگه ما در این دنیا نیستیم که ببینیم ... 

تاریخ عملکرد خرد و کلان ما رو قضاوت خواهد کرد ... قهرمان و ضد قهرمان ما رو ... اسطوره های ما رو یا ضد اسطوره های ما رو ... آدمهای جزء و بی نام ما رو ... تاریخ همه ی ما رو در جایگاه خودمون قضاوت خواهد کرد ... حتی اگر بی نام و فقط در قالب نقطه اثرهای ما.

فقط امیدوارم تا انتها جوری زندگی کنیم که عملکرد ما، بُعد مثبت دنیا رو در نهایت افزایش بده ... 

________________________________________________________________

هیجان، سنگ بنای رفتار اغلب آدمای این دنیاست ... 

خیلی از آدما دوست دارن با هیجان زندگی کنند ... خیلی وقتها خیلی چیزا رو حاضرند فدای این هیجانات کنند ... خیلی وقتا براشون مهمه که زندگی شون بر مدار هیجان باشه و با غلیانهای اون بالا و پایین بشن ...

شاید برای همینه که خیلی جاها نمیشه صبوری و عقلانیت رو - که اتفاقا در بیان و کلام، همه ازش قصیده ها سر میدن - از اغلبِ چنین آدمهایی انتظار داشت ... 

توی چنین دنیایی، چه انتظاری برای تحقق ارزشها و اخلاقیات و ... میشه داشت واقعا؟ ... 

________________________________________________________________

گاهی با خودم فکر می کنم این زندگی هرچی پیش تر میره، کم عمق تر و بی محتواتر میشه ...  و علیرغم تمام دستاوردها، حس ارزشمندی کمتری ایجاد می کنه ... 

این روزها روی مدار این احساسم که ای کاش در همون چند نقطه ی اوجِ جسته و گریخته، همه چیز تمام شده بود و همون قصه ای که باید، مونده بود و همین ...