گم شدن / پیدا شدن ...

آدمهای زیادی که سر راهت میان هر کدوم نقشی در رشد تو دارن. 

بعضی ها تو رو قویتر می کنند و روزهای خوبی در کنارشون رقم می خوره ... 

بعضی ها تو رو به چالش می کشونند و هر روز روی پاندول تغییرات و چالش ها به یه سمت می رسی ... 

بعضی ها روزهاتو تلخ می کنند اما تجربه های بزرگی بهت هدیه می کنند چون روی سیاه دنیا رو بهت نشون میدن و یادت میدن که دنیا همیشه اون حریم امن تو نیست و تعدی و تعارض و ... هم داره ... 

بعضیا نقاط قوتت رو پررنگ تر می کنند و بعضیا نقاط ضعف پیدا و پنهانت رو از اون لایه های زیرین به سطوح بالا می کشند و صاف جلوی چشمات میذارن. اینا هم لطف بزرگی بهت می کنند چون به کمک اونا می فهمی که چقدر از حرفا و عقایدت درونت نهادینه بودند و چقدرشون فقط لقلقه ی زبانت بودند و حالا حالاها مونده که درونی بشن ... و یا اصلا کمکت می کنند که ببینی چقدر از حرفایی که میزنی صرفا به تبعیت از جمع هست یا اعتقاد قلبی خودت ... 

قدر همه ی آدمها و اتفاقات زندگی رو باید دونست ... همه ی ما در جهت رشد خرد جمعی کنار همدیگه هستیم ... همه ی ما اجزاء درست و بجای یک کل هستیم ... 

حتی اگر هزاران سال طول بکشه تا به این درک برسیم ...

__________________________________________________________

دیکتاتوری یعنی عدم تحمل و ناتوانی در شنیدن نظرات مخالف عقیده ی ما ... 

و اگر بر اساس این تعریف خوب و بی طرفانه به خودمون و دیگران نگاه کنیم می بینیم که همه ی ما دیکتاتورهای بالقوه ای هستیم که فقط هنوز عرصه ی وسیعی برای بالفعل شدن نداشتیم تا اسممون در لیست دیکتاتورهای بزرگ دنیا قرار بگیره. 

و البته شاید این موضوع برگرده به اینکه جامعه و مدنیت برای شکل گیری نیازمند قانونه و ماهیت قانون در ذات خودش چیزی از جنس دیکتاتوریه.

 به این ترتیب دموکراسی در یه جامعه ی مدنی در ذات خودش فقط در حیطه ی کلامی معناداره ...

__________________________________________________________

ما ایرانی ها به جای اینکه همیشه در کشکش و دعوا و حمله به خودمون و بقیه باشیم،  اگر یاد بگیریم قدری نگاهمون به کشف و رفع ایرادات شخصی و شخصیتی و رفتاری خودمون باشه و همونقدر که توی جوامع دیگه سر تعظیم به قوانین فرود میاریم و ازشون حساب می بریم، به قوانین خودمون هم پایبند باشیم، فکر می کنم کمک شایان تری به بهبود اوضاع می کنیم ... 

به جای اینکه اینطور درگیر هیاهو و هیجان و شعار و " وطنم وطنم " های نمایشی باشیم ... 

اگر وطن، وطن باشه قاعدتا باید برای تیمار و بهبودش کاری کنیم ... کاری مستمر ... حتی اگر کوچیک و فقط در حیطه ی شخصی مون ... 

وگرنه اقلا دست از اینهمه شلوغ کاری برداریم تا دیگران کمتر احساس ترس و رنج و ناامنی کنند ... 

والسلام ...