آزادی ...

توی این دنیا در حیطه ی تعاملات انسانی، هیچ چیز نامحدودی وجود نداره. 

و بالتبع آزادی هم از این قاعده مستثنی نیست. 

هیچ اشکالی وجود نداره که کسی در روابط خودش بتونه آزاد باشه و آزادانه رفتار کنه مشروط بر اینکه به خاطر داشته باشه که آزاد بودن اون، آیتمهای آزادی طرف مقابلش رو هم فعال می کنه ... و همین لاجرم در نهایت خودش محدودیتهای جدید ایجاد می کنه ... 

نمیشه هم آزاد بود هم از مزایای یه رابطه ی دوطرفه به همون شکل سابقِ شرایط تعهد، بهره برد. 

همه چیز در دنیا یه معامله ست. چیزی رو باید از دست بدی تا چیز دیگری رو به دست بیاری ... 

کار ما شاید فقط اینه که بین از دست دادن ها و به دست آوردنهامون، دو دو تا چهارتا کنیم و در نهایت ببینیم کدوم کفه ی ترازو سنگین تره ... و بعد انتخاب کنیم و آماده ی از دست دادن ها باشیم و به سمت داشته های جدید حرکت کنیم.

اگر نه که توی همون موضع فعلی مون بمونیم و از چیزهای خوب زندگی مون با نگاه جدیدی لذت ببریم ... 

و در نهایت ما آدمها همیشه در قید و بند هستیم. یا در قید و بند چیزهای حال حاضری که محصورمون می کنند، یا در قید و بند آزادی هایی که به خاطرشون از داشته های فعلی مون محروم می شیم ... 

______________________________________________________________

زندگی ساده تر از چیزی که فکر می کنیم رقم میخوره ...

اگر ما اینطور اسیر بازی های ذهن نباشیم و همه چیز رو همونطور که هست تماشا کنیم و بپذیریم و زندگی شون کنیم و ازشون رد بشیم و تمام ... 

______________________________________________________________

هرگز برف رو توی شهر دوست نداشتم ... 

چون زودتر از چیزی که فکرشو می کنی آلوده و کثیف میشه ... 

به محض اینکه آدما از زیباییِ حضورش خبردار بشن، اونو با شادی به گند می کشن ... 

شاید این خصلت ناخودآگاهِ آدمهاست که چیزهای بکر و دست نخورده رو دستمالی و نابود می کنند ... 

میلی برای نزولِ شأنِ چیزهای متفاوت و بالادست تا پایین ترین سطح ممکن ... تا جایی که به راحتی قابل لگدمال شدن باشند ...

______________________________________________________________

اگر به حد کافی مورد توجه نیستی، مورد علاقه نیستی، مورد احترام نیستی یا مهم نیستی، دلیلش اینه که در جایی که باید باشی نیستی ... 

و الّا که هر موجودی در ذات خودش و در جایگاه خودش، کامل و لازمه ... و برای کائنات، بسیار مهم و ارزشمند ... 

بنابراین اگر لازمه جامون رو عوض کنیم هرچه زودتر اینکار رو بکنیم بهتره ... چون سریعتر پازل هستی رو به سمت کمال سوق میدیم ... چون وقتی ما شاد هستیم، جهان بیشتر به سمت توازن، میل می کنه ...