زنده یاد محمدحسین نوری زاد

چند وقت پیش همینطور که داشتم دنبال یه چیزی می گشتم برخورد کردم به وبلاگ و اشعار یکی از شاعران خوبمون ... 

یه وبلاگ صمیمی و دوست داشتنی ... 

که بعدها فهمیدم صاحبش از دنیا رفته ... همینطوری بی هوا و ناگهانی ... 

حس غریبیه وقتی به بازمانده های کسی سر می زنی که دیگه توی این دنیا نیست ... 

مخصوصا بازمانده هایی که حاصل تفکر اونه ... دیدگاه اون، نگاه اون به دنیای اطرافش ... نوشته هایی با چاشنی غمها ، شادیها و آرزوهاش ... حرفهای نگفته ی به قالب شعر و قصه در اومده و ... 

مثل پیج اینستاگرام زنده یاد افشین یداللهیِ نازنین ... 

یا دکلمه های زنده یاد خسرو شکیبایی ... یا ترانه های ناصر عبداللهی ... 

چقدر گذشتن از مرز بودن و تبدیل شدن به خاطره  لحظه های ما نزدیکه ...