اشک ...

وقتی دلتنگی، اشک

وقتی بی پناهی، اشک

وقتی خسته ای، اشک

وقتی ترسیدی، اشک

وقتی خوشحالی، اشک

وقت جدایی، اشک

وقت رسیدن، اشک

وقت حسرت، اشک

وقت سپاس، اشک

وقت تولد، اشک

وقت مرگ، اشک ... 

اینهمه اشک اینهمه حرف که به هیچ کلامی در نمیاد و همه ش جمع میشه توی شیره ی جانی که اشکه ... 

اشک گنجینه ی گرانبهایی هست که وقت اومدن به زمین به انسان هدیه شد ... 

و فقط انسانه که اینهمه معنی متضاد رو میتونه در قالب اشک ابراز کنه ... شاید از این منظر بشه اشک رو همتای کلام دید ... با این تفاوت که اشک جهانشمول تر از واژه هاست