قلب چوپون فکر نی بود ...

دنیای اطراف ما به شدت ذینی (ذهنی_ عینی) هست و بعضی از آدمها شاید دانسته و شاید ناخودآگاه به شدت دارند از این قابلیت دنیا برای پیشبرد مطامع خودشون استفاده می کنند و بعضی دیگه شاید چون به این کارکرد جهان آشنا نیستند دارند به شدت رنج می کشند ...خلاصه ی قصه اینکه هرآنچه در این جهان اتفاق می افته در حقیقت دو سو داره: یکی خود اون اتفاق و یکی مشاهده کننده ش ... و در نهایت معنای اون اتفاق توسط مشاهده کننده ست که ایجاد می شه و بعد همسوی اون معنا قصه ها متولد میشن و سایر قضایا ....اینکه تفسیر ما و برداشت ما از اتفاقات و مسائل بر اساس چه الگوها و قواعدی انجام میشه خودش مثنوی صد من کاغذه ... ولی چیزی که مهمه اینه که تا مشاهده کننده ای نباشه، هیچ چیز در این جهان معنا نداره .... شاید کل دلیلی که جهان برای بقا و ادامه به موجودات هوشمند نیاز داره همین باشه ..._______________________________________________________________________________________________چند روز پیش با رفیقک نشستیم برنامه هامو راست و ریس کنیم ... آخراش دیگه حوصله ش جفتک اندازان سر رفته بود و اینچنین شد که برنامه ی آخری که ادیت کرد الان مدام داره خطا میده و خلاصه که دو روزه هی شبکه رو میذارم برای train و تهش جواب لازم رو نمی گیرم. حوصله ندارم بهش بگم بیاد برای ادیتش ... ضمن اینکه یه نکته ی دیگه رو هم من یادم رفته بود بگم و دوباره باید یه ادیت مهمِ دیگه بذاریم روی برنامه و اینچنین است که مجبورم خودم یه تکونی به خودم بدم توی برنامه نویسی و تتمه ی هرچی از ایام دور بلدم رو بالا بکشم بلکه بتونم کاری از پیش ببرم ...باید دید بالاخره من در نبرد تن به تن با غول برنامه نویسی برنده میشم یا من همانم که زبونی کشم از چرخِ فلک و دست از پا د, ...ادامه مطلب